Πρέντραγκε Μουσλερίμοβιτς2-loosing yourself

 1

Το τηλέφωνο του Μουσλερίμοβις  χτυπούσε διαρκώς.

Έκανε στην άκρη το παπάκι του. Έβαλε πλαγιοστάτη και το σήκωσε

-Τι συμβαίνει πάλι;

-Το αφεντικό  Πρέντραγκε , ακούστηκε η φωνή απ την άλλη  άκρη της γραμμής, δεν τήρησε την συμφωνία του. Έβαλε  δυο φουσκωτούς  να μας πάνε ως το atm , να  βγάλουμε το "δώρο" που κατέθεσε   και να του το δώσουμε

-Προχτές του μίλησα και συμφώνησε να το βάλει  αλλιώς θα του  σπαγα τα μούτρα και τώρα κάνει μαγκιές κυρ Γιώργη;

-Αυτά  τα  χρήματα θα με βοηθούσαν να κλεισω μερικές τρύπες...

-Περίμενε εκεί. Σου εγγυώμαι πως εσύ θα κλείσεις τις τρύπες απλά εγώ θα ανοίξω μερικές   πληγές

Ο Πρέντραγκε έκλεισε το τηλέφωνο, πάτησε την μίζα αλλά το μηχανάκι δεν πήρε μπροστά...πάλι ξέχασε να πάει να την φτιάξει

-Ά σιχτίρ για  μίζα, βλαστήμησε και με το πόδι "βάρεσε" την μανιβέλα και πήρε μπροστά

Ο κυρ Γιώργης  ήταν μαραγκός. Δούλευε  χρόνια στο συνεργείο του Ζούμπερη.Ο πατέρας Ζούμπερης  τον είχε πάρει από μικρό και του μάθε την δουλειά , όμως τώρα είχε βγει στην σύνταξη και την δουλειά την είχαν αναλάβει ο  γιος του. Ένας  35χρόνος  γιάπης που δεν υπολόγιζε και πολύ τα εργατικά δικαιώματα των υπαλλήλων του και  δεν δίσταζες να δηλώνει πως "ο μισθός ήταν μια παρωχημένη  συνήθεια" ....

Ο Πρέντραγκε ξεκίνησε για το  ξυλουργείο. Δεν κατάλαβε πως  από πίσω του τον ακολουθούσε ο Γιούρι με μια  εντούρο "ξερή" μηχανή που  του χε παράσχει ο Στέργιος Στεργίου κατόπιν απαιτήσεως του

Φτάνοντας έξω απ το μαγαζί κατέβηκε  απ το παπάκι και μπήκε  φουριόζος εντός του

Δυο  "φουσκωτοί" τον περίμεναν στις δυο άκρες της πόρτας

Δεν τους είδε αλλά τους ένιωσε να τον βαράνε

Η ΄πρώτη έκπληξη  άνηκε στον Πρέντραγκε η δεύτερη όμως στους μπράβους της νύχτας που είδαν πως  παρά τις μπουνιές τους ο Βόσνιος δεν έπεσε κάτω

-Πιο δυνατά , βγάλτε τα πτυσσόμενα  γκλομπ, ούρλιαξε απ το βάθος του μαγαζιού ο 35 χρόνος Ζούμπερης

Δεν προλάβαν

Ο  Πρέντραγκε τους άρπαξε απ τα πουκάμισα τους και άρχισε να τους  κοπανάει  αλύπητα

Οι μπράβοι κατάφεραν να απεγκλωβιστούν απ τα χέρια του και να φύγουν τρέχοντας απ το μαγαζί

Ο 35 χρόνος  φοβισμένος τώρα  κοίταζε τον Πρέντραγκε  που πλησίαζε απειλητικά προς το μέρος του

-Συμφωνήσαμε  κάτι προχθές

-Φύγε  Μουσλμανοβόσνιε, είπε ο Ζούμπερης και έπιασε το  κινητό του, θα πάρω το 100 τηλέφωνο

-*Μου υποσχέθηκες να καταβάλλεις το νόμιμο  δώρο στους υπαλλήλους  σου

-Το κατέβαλλα

-Και  έβαλες τους  "γορίλες " να το πάρουν πίσω

-Δεν μπορείς να το αποδείξεις

-Μπορώ όμως να σε δείρω, είπε και τον άρπαξε απ τον γιακά και τον σήκωσε  ψηλά

-Θα το δώσω , θα το δώσω, έσκουξε  φοβισμένα  ο  επιχειρηματίας

-Δε κατάλαβες. Τώρα αλλάξαν τα δεδομένα. Θα  δώσεις το δώρο που άρπαξες  συν  ένα 75% της αξίας του έξτρα

Ο επιχειρηματίας έκανε να  αρνηθεί

-Ή σου σπάω το μαγαζί και κλείνει για πάντα η επιχείρηση

Τελικά ο Ζούμπερης συμφώνησε

Ο Βόσνιος τον προσγείωσε στο έδαφος. Άνοιξε το ταμείο του και άρχισε να καταβάλλει το νόμιμο δώρο συν 75 % εξτρα

Όση ώρα ο Πρέντραγκε  έδερνε τους μπράβους και τον επιχειρηματία ο Γιούρι φορούσε μια κουκούλα του σκί, πλησίαζε και έβαζ  φωτιά στο παπάκι του  Βόσνιου

Απ έξω ακούστηκαν  φωνές

"φωτιά  , φωτιά"

Ο  Πρέντραγκε  πετάχθηκε στην είσοδο και είδε  το μηχανάκι του να χει γίνει παρανάλωμα του πυρός

-Τι στο διάολο;  μονολόγησε και  εκείνη την στιγμή είδε  έναν  μασκοφόρο πάνω σε μια  "ξερή" εντούρο μηχανή να   τρίβει την γωνία

Έτρεξε  ξοπίσω του αλλά δεν τον πρόλαβε. Συγκράτησε όμως  τον τύπο της μηχανής

Μισή  ώρα αργότερα  οι  αστυνομικοί που κατέφθασαν μαζί με τους πυροσβέστες  τον ενημέρωναν πως "καμιά κάμερα  στην περιοχή δεν δούλευε"

-Πως γίνεται αυτό;  Εδώ ένα μανταρίνι κλέβει κάποιος και τον εντοπίζουν απ την κάμερα της τράπεζας  που βρίσκεται απέναντι απ το μανάβικο

-Ε σήμερα ούτε η κάμερα της τράπεζας  δούλευε, του πε  νευριασμένα ο μπάτσος, αν θες δείρε μας. Όσο και να μας χτυπήσεις   πλάνα με την φάτσα του δράστη δεν καταγραφθήκαν

Ο Πρέντραγκε πήγε παραπέρα έκατσε στο πεζοδρόμιο και άναψε  τσιγάρο

Ο κυρ Γιώργης τον πλησίασε και έκατσε δίπλα του

-Με συγχωρείς γιε μου, του είπε απολογητικά

-Γιατί  μου ζητάς συγνώμη   θείο;

-Αν δεν σε καλούσα να έρθεις εδώ  δεν θα σου καίγαν το μηχανάκι

Ξέρω πως με αυτό  βγάζεις το ψωμί σου

-Κάτι μου λέει πως αν  δεν μου το καίγαν εδώ θα μου το καίγαν κάπου αλλού

-Υπονοείς πως σε στοχοποίησαν; Ποιοι;

-Δεν ξέρω...ακόμη

-Τι θα κάνεις τώρα; Πως θα δουλέψεις;

-Δεν ξέρω..

ο κυρ Γιώργης έβγαλε το έξτρα 75% απ το δώρο που  έλαβε και πήγε να το ακουμπήσει στα χέρια του

-Τι κάνεις εκεί θείο;

-Θα τα χρειαστείς

-Αποκλείεται. Δεν δέρνω αφεντικά για να  παίρνω  λεφτ΄΄α απ τους εργάτες. Είναι ανήθικο

-Δανεικά  σε δίνω  μωρέ ψωροπερήφανε, διαμαρτυρήθηκε ο κυρ Γιώργης

-Δεν γίνεται

-Πάρτα. Ξέρω πως θα ου τα επιστρέψεις, είπε και τα έβαλε με το ζόρι στην τσέπη απ το μπουφάν του

2

Η μηχανή του Γιούρι  ανέπτυσσε  πολύ μεγάλη  ταχύτητα. Διέσχιζε τους δρόμους της πόλης

Περνούσε με  "σφήνες" ανάμεσα απ τα  σταματημένα στα φανάρια αμάξια

Μια έκφραση χαράς αποτυπωνόταν στο πρόσωπο του και όσο άνοιγε το γκάζι  τόσο πιο πολύ ένιωθε μια αίσθηση  χαράς

Νωρίτερα  φεύγοντας απ το σημείο  του εμπρησμού  κατευθύνθηκε προς  την  Κρήνη σε μια ερημική τοποθεσία πίσω απ το γήπεδο της Μίκρας

Εκεί τον περίμενε ο  Στέργιος Στεργίου μαζί με έναν  θεόρατο 50χρόνο

-Αυτός είναι ο Μπάμπης, του πε, από δω και πέρα θα συναντιέσαι μαζί του και αυτός θα μου μεταφέρει ότι χρειάζεσαι. Μόνον  αν είναι πολύ ανάγκη  θα σε συναντώ κατ ιδίαν  εγώ για να μην δίνουμε στόχο. Καμιά απορία;

-Τι είναι το κατ ιδίαν;

Ο Στεργίου έκανε έναν μορφασμό 

-Έκανες  πολύ καλή δουλειά  σήμερα μικρέ. 

-Ευχαριστώ

-Ήδη τα sites  παίζουν σαν πρώτη είδηση πως  για πρώτη φορά ο  Βόσνιος  δέχεται  αντί να προκαλέσει  επίθεση. Για να  δεις πως εμείς δεν είμαστε αχάριστοι θα σου δώσω αυτό, είπε και του πρόσφερε έναν  φάκελο με λεφτά

Ο μικρός πήρε  τον φάκελο στο χέρι και αφού τον περιεργάστηκε κοίταξε τον Στεργίου στα μάτια

-Αυτό θα αφαιρεθεί απ το ποσό της συμφωνίας μας; τον ρώτησε

Ο  Στεργίου χαμογέλασε

-Όχι αυτό είναι  εξτραδάκι. Μπόνους που λέμε στον κόσμο της οικονομίας. Το αξίζεις μικρέ. Συνέχισε την καλή δουλειά και θα είμαστε σε επαφή μέσω του Μπαμπη

Ο Γιούρι έτεινε το χέρι του για χειραψία στον Μπάμπη αλλά ο  ασπρομάλλης γίγαντας δεν κουνήθηκε καν...

...΄τώρα  διέσχιζε τους δρόμους της πόλης  για να συναντήσει την Μπέσα

-Τι είναι αυτό;  τον ρώτησε έκπληκτη η κοπέλα βλέποντας την  μηχανή

-Ένας φίλος  έφυγε   στην Γεωργία και μου την άφησε

-Σοβαρά τώρα;

-Ναι. Πάμε;

-Που  θα πάμε;

-Όπου  τραβάει η ψυχή σου  , της είπε και φιληθήκαν στο στόμα πριν ανέβει στην μηχανή

Η μηχανή κύλησε στην παραλιακή   και βγήκε στον δρόμο για  Επανομή

Στη έρημη   χειμωνιάτικη  αμμουδιά στον Ποταμό σταματήσαν

Ξαπλώσαν στην  άμμο και κάνανε έρωτα  καθώς ο μεσημεριάτικος ήλιος ζέσταινε  τα κορμιά τους

Όταν  τελειώσαν  ο  Γιούρι άναψε τσιγάρο και  κόλλησε να κοιτάζει  την ελαφρώς κυματώδη  θάλασσα

Η Μπέσα ανασηκώθηκε και τον αγκάλιασε από πίσω

-Τι έχει το αντράκι μου;

-Τίποτα τι να έχω;

-Το ξέρω αυτό το βλέμμα  όταν σκοτεινιάζει

-Είμαι με το κορίτσι μου, έχω μια παραλία  δικιά μου, τι άλλο να θέλω;

-Το κορίτσι σου όμως πρέπει να πάει σπίτι   να κάνει ένα μπάνιο  γιατί το  απόγευμα δουλεύει. Και συ δουλεύεις  το απόγευμα

-Σωστά πάμε σιγά σιγά , είπε ο Γιούρι και έκανε να σηκωθεί.

Καθώς σηκωνόταν απ την τσέπη του μπουφάν του έπεσε ο φάκελος που του έδωσε νωρίτερα ο Στεργίου και  "χύθηκαν " τα λεφτά  στην  άμμο

Η Μπέσα  τα κοίταξε και μετά στράφηκε  στον Γιούρι

-Γιούρι;  πως βρέθηκαν 300 ευρώ στην τσέπη σου

-Είναι κάτι οικονομίες που...

-Γιούρι  όχι σε μένα αυτά

Ο  Γιούρι παραδόθηκε

Έφερε τα χέρια στο πρόσωπο  του  αρχικά και μετά στα μαλλιά του. Στράφηκε προς την θάλασσα

-Κλεμμένα  είναι; τον ρώτησε

-Μακάρι να ήταν .Θα  ένιωθα πιο καθαρός

-Τι λες;

-Τον ξες τον Πρέντραγκε Μουσλερίμοβιτς;

-Πλάκα κάνεις;  Τον εχω αφίσα στο δωμάτιο μου τον Πρέντρι. Αυτός στα έδωσε;

-Όχι

-Τότε τι σχέση έχει με τα λεφτά;

-Μου τα δώσαν  κάποιοι απ το κράτος για να τον κατατροπώσω

-Με δουλεύεις;

Ο  Γιούρι άνοξε το κινητό του , μπήκε μέσω των δεδομένων του ίντερνετ σε ένα  σάητ 

-Δες της είπε και της  έδειξε την πρώτη είδηση που  ανέφερε τον εμπρησμό απ το μηχανάκι του  Μουσλερίμοβιτς  μέρα μεσημέρι

-Εσύ το κανες; ρώτησε καθώς διάβαζε την είδηση 

-Πληρώνουν καλά

-Ο Πρέντραγκε  βοηθά όλο τον κόσμο και συ του καψες το μηχανάκι;

-Εμάς δεν μπορεί να μας βοηθήσει

-Εμάς; Εσάς ποιους; του ζητήσαμε την βοήθεια του  και αρνήθηκε;

-Τα χρέη σε λίγο θα πνίξουν το σπιτικό μας. Ένας απ τος ανθρώπους του δημάρχου  μας πλησίασε και πληρώνει καλά, πολύ καλά  για να κάνω αυτό που είδες και πολλά άλλα

-Δεν το πιστεύω. Μου λες έτσι ευθέως πως έγνες  ρουφιάνος;

-Δεν είμαι ρουφιάνος

-Επιτέθηκες   σε έναν  φτωχό που υπερασπίζεται φτωχούς

-Αυτός κάνει την δουλειά του και γω την δική μου

-Αν το ξέχασες  να σου  θυμίσω πως και μεις  φτωχοί είμαστε

-Ναι , αλλά για μας δεν θα νοιαστεί κανένας Μουσλερίμοβιτς

-Μας πνίγουν τα χρέη το καταλαβαίνεις;

-Ξες κάποιον στην Ελλάδα που να μην έχει χρέη; γαμω τα ραφάλ μου μέσα

-Αν  δεν μπουν τα λεφτά  που μας υποσχέθηκαν στο σπίτι  σε 1,5 χρόνο θα αναγκαστούμε να το πουλήσουμε όσο όσο και να επιστρέψουμε στο Καρς

Η Μπέσα πάγωσε

Πρώτη φορά άκουγε πως υπήρχε ο κίνδυνος να χωρίσουν

-Αν δεν δεχόμουν θα χωρίζαμε, συμπλήρωσε ο Γιούρι

-Καλύτερα να ζούσαμε χώρια παρά να μετατραπούμε σε  ρουφιάνους, του είπε και μάζεψε τα πράματα  της και ξεκίνησε να  εγκαταλείπει  την παραλία

-Που πας τώρα;

-Σπίτι μου. Με  τα πόδια. Μην διανοηθείς  να  πεις τίποτα άλλο. τίποτα. Κουβέντα

-Θα σε πάω  εγώ . Πως θα  γυρίσεις στην πόλη με τα πόδια;

-Άντε γαμήσου Γιούρι. Άντε απλά γαμήσου

3

Νύχτωσε  και ο Πρέντραγκε κ τριγυρνούσε στο σημείο του εμπρησμού ακόμη

Όποιος και να ρώτησε απ τους περίοικους όλοι είχαν δει ότι και αυτός

Ένας μασκοφόρο  πάνω σε μια εντούρο μηχανή

Κουράστηκε κάποια στιγμή 

Έκατσε  οκλαδόν στην άκρη του  δρόμου και περιεργαζόταν το οδόστρωμα

-Δεν πήγες στη δουλειά; ακούστηκε  η  φωνή του  κυρ Γιώργη που εμφανίστηκε από πάνω του

-Χωρίς μηχανάκι τι θα  πήγαινα να έκανα;

-Έχει το μαγαζί εφεδρικό. Θα το ζητούσες να δουλέψεις για...

-Θα με πρήζαν  τα αρχίδια και ειλικρινά σήμερα θέλω να  μείνω λίγο μόνοςνα σκεφτώ κάποια   πράγματα

-Θες να κάνεις τον ντεντέκτιβ;  csi απ την Βοσνία;

Ο  Πρέντραγκε σήκωσε το βλέμμα του απ το οδόστρωμα και  κοίταξε τον κυρ Γιώργη

Δεν άντεξαν και οι δυο τους  και σκάσανε  στα  γέλια

-Ρατσιστή  θείο, υπονοείς πως είναι αστείο να χει η Βοσνία csi; είπε και ξανασκάσανε στα γέλια

-Πιάσαμε μεσάνυχτα. Φαντάζομαι δεν έχεις φάει όλη μέρα ε;

-Μπουκιά

-Έλα σήκω πάμε  σπίτι. Η κυρά μαγείρεψε και έχει περισσέψει

-Είναι αργά και δεν θέλω...

-Βρε  σήκω  και τράβα να πάμε που θα με αρνηθείς  να σε  φιλεψω, του πε και τον τράβηξε

ο Πρέντραγκε  σηκώθηκε και κοίταξε τον κυρ Γιώργη

-Υποτίθεται εγώ πρέπει να βοηθάω εσένα

-Όλα δανεικά είναι   γιε μου. Χτες εσύ , σήμερα  εγώ

-Έχεις κόρη που σπουδάζει,  κυρά που  σε περιμένει. Γιατί ασχολείσαι μαζί μου γέρο;

-Πάμε σπίτι να φάμε , να πιούμε και λίγο τσιπουράκι και αν με μεθύσεις ίσως σου πω

Καθώς κινούσαν με τα πόδια για το σπίτι του  κυρ Γιώργη ο Πρέντραγκε μονολόγησε

-Νιώθω να  χάνω τον εαυτό μου

4

Ο Γιούρι περπατούσε μόνος του μεσάνυχτα  στην άδεια γειτονιά του

Σε ένα παγκάκι  είδε να κάθεται ο φίλος του ο Αλίόσα και να στριβεί ένα τσιγάρο

-Για πάρτυ σου το θες;  τον  ρώτησε  πλησιάζοντας τον

-Το μαύρο θέλει καλή παρέα, απάντησε ο Αλίόσα

Έκατσε στο παγκάκι και ξεκίνησαν να πίνουν

-Αλιόσα ; Πως θα ναι οι ζωές μας σε 30 χρόνια;

-Τι ερώτηση είναι  αυτή;

-Οι γονείς μας πριν 30  χρόνια  ζούσαν στο κομουνισμό.

Ζούσαν στην Ρουσία

Σήμερα είναι  στον καπιταλισμό

Ζούνε στην Ελάδα

Στην Ρουσία δεν υπάρχει κομουνισμός

Εμείς που θα μστε σε 30 χρόνια;

-Αν ζούμε  μάλλον θα μαστε σε αυτό το παγκάκι και θα πίνουμε    μαύρο

Ο  Γιούρι κούνησε το κεφαλι του

-Και αυτό θες απ την ζωή σου  Αλιόσα;

-Αυτό και μόνο μου αρκεί.  Να πίνω εδώ τα  βράδια και να "ταξιδεύω". Εσύ;

-Για αυτό  αγωνίζομαι...το δικαίωμα μου να κάθομαι σε αυτό το παγκάκι  με τον παιδικό μου φίλο και να με κερνάει μαύρο

-Δεν πρέπει να το χάσουμε αυτό φίλε. Ποτέ

-Πιστεύεις την προσπάθεια μας να το διατηρήσουμε  ίσως χάσουμε τον εαυτό μας;

-Αυτό θα το δούμε ....σε 30 χρόνια , είπε ο Αλιόσα

-Αυτό θα το δούμε σε 30 χρόνια, επανέλαβε ο  Γιούρι

-Τί έχεις σήμερα εσύ;  τον ρώτησε ο Αλιόσα

-Νιώθω να χάνω τον εαυτό μου